Een raadsel voor Zoersel 2002
Zaterdag 15 juni 2002 werd in het gemeentepark te
Halle de tentoonsteling 'Een raadsel voor Zoersel' geopend.Het werd voor
de bezoekers een ontdekkingstocht doorheen het park.
Een bondig overzicht
van de verschillende werken vindt u hier.
Toespraak ter gelegenheid van de
opening van ‘Een Raadsel voor Zoersel 2002
Dames en Heren,
Met deze opening van ‘Een
raadsel voor Zoersel’ start de vijfde triënnale van Kunst in Zoersel met
hedendaagse kunstenaars.
Doorheen de verschillende edities van deze triënnale is Kunst in Zoersel trouw
gebleven aan haar doelstellingen.
Toen we in 1990 voor de eerste maal de triënnale organiseerden was het
uitdrukkelijk de bedoeling een forum te geven aan hedendaagse beeldende
kunstenaars. Daarmee kozen de organisatoren niet voor een makkelijke weg.
Werken met hedendaagse kunst
betekent dat men moet oordelen welke kunstwerken de tand des tijds zullen
weerstaan, welke kunstenaars wel of niet in ‘de galerij der goden’ zullen
opgenomen worden.
Een aantal van de jonge kunstenaars die meewerkten bij de vier vorige
tentoonstellingen hebben ondertussen internationale bekendheid verworden. Om er
maar enkele te noemen: Richard Venlet, Johan Tahon, Wim Delvoy, Marin Kasimir,
Jan Fabre, Guillaume Bijl , Berlinde De Bruyckere, Lois Weinberger, Bjarne
Melgaard, Joëlle Tuerlinckx, Annemie Van Kerckhoven, Leo Copers.
We mogen dus zeggen dat de intendanten van KiZ in het verleden
deze moeilijke taak naar behoren hebben vervuld.
Met intendanten als Liliane De wachter, Bart DE Baere, Flor Bex, Menno Meeuwis,
Stijn Huijts, en Ulrike Lindmayer hebben we natuurlijk al een hele reeks
merkwaardige intendanten gehad.
KiZ heeft inderdaad steeds een
bijzondere aandacht gehad voor jonge kunstenaars . We willen hen de kans geven
zich aan een groter publiek te presenteren en zo een beeld geven van de meest
recente ontwikkelingen binnen de hedendaagse kunst. Door de jonge kunstenaars
alle ruimte te geven kunnen we reeds een blik werpen op de kunst van morgen.
Waar de eerste drie edities van Kunst in het Park zich beperkten tot
hoofdzakelijk Belgische kunstenaars, of in ieder geval kunstenaars die in ons
land een thuisbasis hadden, werden vanaf 1999 ook buitenlandse kunstenaars
betrokken bij de realisatie.Dit is in 2002 ook het geval.
Hedendaagse kunst is niet conformistisch, maar vormt een uitdaging voor mens en
samenleving. KiZ kiest voor kunst die doet nadenken over onze plaats in de
wereld en de samenleving. Een kunst die niet makkelijk consumeerbaar is, maar
ons kan irriteren, die provoceert, haar omgeving kritisch bevraagt.
Het gemeentepark en het gemeentehuis vormen die omgeving. Het gemeentehuis, een
symbool van de macht en de kracht waarmee de gemeenschap van Zoersel wordt
bestuurd.
Kunstenaars worden uitgenodigd rondom het symbool van de gemeenschap, het
gemeentehuis. Op die manier willen we de kunst als confrontatie aanbieden aan
elke toevallige en minder toevallige bezoeker.
Door te kiezen voor kunst in het park , willen we de hedendaagse kunst ook
dichter bij de inwoners van Zoersel brengen. Hedendaagse kunst
bereikt vandaag nog onvoldoende de ganse bevolking. Hedendaagse kunst
moet uit het museum breken, en de hedendaagse mens tegemoet treden. Door de
kunst in het eigen park van de Zoerselnaars te tonen, is er voor niemand meer
een drempel. De zoerselse bevolking krijgt bij elke triënnale de gelegenheid om
het hun zo vertrouwde park op een andere manier te bekijken en te beleven,
dingen te ontdekken die hen voorheen misschien zijn
ontgaan.
Met deze triënnale volgen we een tendens waarbij kunstenaars rond het thema
tuin werken. Dit is de keuze van Edith Doove, curator van MDD (Museum Dhont
Daenen) in overleg met KiZ. Het gemeentepark is een natuurervaring waarin je
kleine en grote sculpturen ontdekt, een natuurervaring die op elk moment van het
jaar anders is. De beeldend kunstenaars gaan de confrontatie aan met de natuur
in het park.We geloven dat we hiermee ook een
echte dialoog met de bevolking zullen tot stand brengen.
Het gemeentepark is ook een stuk
geschiedenis van mensen, bomen, paden, planten, dieren en vijvers. ‘Kunst in
Zoersel’schreef sinds 1990 mee aan de geschiedenis van het park. De vele
kunstenaars die meewerkten aan de vorige triënnale namen een stukje van deze
geschiedenis mee.
Vandaag wordt weer geschiedenis van dit park gemaakt en wordt het verleden
letterlijk en figuurlijk opengebroken.
Zo bijvoorbeeld het werk van Cel Crabeels: hij heropent het park en zoekt nieuwe
paden aan de rand van het park.
Ik hoop dat het een boeiende wandeling moge worden voor velen die de
tentoonstelling bezoeken.
Het werk van Maria Alves zal ons misschien confronteren met de oude planten van
het verleden, waarvan de zaden in diepere lagen van de aarde verscholen zijn.
Sommige kunstwerken in het park herinneren aan vorige afleveringen van de triënnale.
Aan Jef Geys bvb.
Deze keer hebben de Britse
Judith Cain; de Ierse Dorothy Cross; de franse Jean-Michel Othoniel, De
Nederlanders Maria Roosen en RudyJ. Luijters, de Braziliaanse maria Theresa
Alves, de Duitser Georg Hans op uitnodiging van de Belg Gauthier Hubert en de
Belgen Cel Crabeels, Ives Maes , Dany Deprez, Kris Martin, een stek gevonden in het park.
In ‘Een raadsel voor Zoersel’ maakt gastcurator Edith Doove met de door haar
geselecteerde kunstenaars een denkbeeldig labyrint. In ‘Een raadsel voor
Zoersel’ ontstaat één groot netwerk van zich kruisende en vertakkende paden,
rondom verschillende activiteiten in het park, rondom de verschillende paden,
rondom de geschiedenis van het park, de verschillende lagen tijd die er aanwezig
zijn. En die lagen vind je dan weer in de werken van Judith Cain.
‘Een
raadsel voor Zoersel’ wil ons binnenleiden in het raadselachtige en
mysterieuze van het park, ons meer elementen en meer ruimte dan de direct
zichtbare laten ontdekken. Het wordt voor velen onder ons niet alleen een
zoektocht naar de werken, maar ook een zoektocht in de natuur
De begeleidende catalogus valt ils vijfde
in de reekst een buitenbeentje. Het is een actieve veldgids die het mogelijk
maakt om als een echte speurder verschillende geheimen van
park, natuur en kunst te
onthullen. De catalogus wil in eerste instantie de Zoerselnaars helpen hun park,
als centrum van macht en beleid, te herontdekken. Met deze cataloog wordt het
wellicht mogelijk het park wonderlijk te beleven.
Voor diegen die de vorige
tentoonstellingen bezochten zullen sommige plekken ook de beelden van het
verleden oproepen.
‘Een raadsel voor Zoersel’
kon slechts gerealiseerd worden dankzij de medewerking van heel wat mensen. In
de eerste plaats wil ik de gastcurator Edith Doove bedanken voor haar gedreven
inzet.Ook de kunstenaars hebben elk op hun manier zich zeer actief ingezet om u
vandaag en komende maanden boeiende momenten te laten beleven.
Mijn dank gaat ook uit naar de
burgemeester en de schepenen voor hun bereidwillige medewerking aan de
realisatie van dit project
Tenslotte, maar niet in het minst, wil ik namens KiZ alle mensen van de
gemeentelijke diensten bedanken die hebben meegewerkt aan de realisatie van
‘Een raadsel voor Zoersel’.
Dan rest mij nog slechts u allen een boeiende ontdekkingstocht te wensen in de
doolhof die ‘Een raadsel voor Zoersel’ u aanreikt. We hopen dat we vele
nieuwsgierige bezoekers , zowel van Zoersel als van elders, naar het
gemeentepark kunnen lokken.
Wivina Demeester
Zoersel, 15 juni 2002