Een
reactie die mij werd toegestuurd: "Een dag van het
vierde studiejaar in de Wetstraat"
“Meester, bij begint weer”, roept Jos Geysels.
De meester kijkt geërgerd, en vraagt: “Wie, Joske?”.
Jos, gestoken in een groen truitje: “Awel, Louis Michel, zoals gewoonlijk. Hij belooft mij altijd vanalles, maar hij doet toch dik zijn goesting”.
Louiske kijkt nauwelijks op, en werkt snel verder aan de tekening die hij ijverig aan het maken is.
En om zijn woorden kracht bij te zetten, roept Joske naar Mieke en Magda, twee vriendinnetjes, om ook hun beklag te doen. Deze twee, in koor: “Louis pest ons altijd. Maar als ze denken dat ze ons de klas kunnen uitpesten, dan pesten wij terug!”.
Waarna Joske: “en ook Kareltje De Gucht doet altijd mee met Louiske”.
De meester kijkt geërgerd: Kareltje is inderdaad een vervelend kereltje, waarmee hij en de andere onderwijzers al veel last hebben gehad.
Kareltje vlug: “Doe toch niet zo kinderachtig, jullie zijn precies kleuters”.
De meester weet het wel: Kareltje is het haantje-de-voorste, maar eigenlijk zegt hij wat Louiske hem opstookt. Maar Louiske is wel slimmer, en houdt zich steeds op de vlakte.
Magda weer: “en ook Johanneke Vande Lanotte, (de jongen met de rode boekentas) heeft het gezien, maar hij wil niets zeggen”.
Waarna Guyke Verhofstadt, het jongetje met het blauw afgebleekt jasje, opstaat en luid tussenkomt: “Dat kan niet, want Johanneke was met mij aan het basketballen”.
De meester weet het ondertussen ook niet meer, en zegt: “Awel, wat een zottenkot is dat hier. Ga het allemaal maar eens uitleggen bij meneer De Croo, de directeur”!