Vlaanderen in europa en de wereld

 

Enkele beschouwingen over Europa

Over toerisme, studeren en de ankerprijs

De jobs voor morgen: tijd voor een rationele bezinning

Genua was in alle opzichten bedroevend

 

  Genua was in alle opzichten bedroevend

 Geweld moet je altijd vermijden. Geweld is altijd te veroordelen. Wat zich de voorbije dagen in Genua heeft afgespeeld, is vanuit de verschillende zijden te veroordelen. Geen oor en oog hebben voor de anti-globaliseringsbeweging is fout. Met de anti-globaliseringsbeweging moeten de toppolitci communiceren, niet omdat ze gelijk zouden hebben in hun anti-globaliseringshouding, wel omdat ze een boodschap hebben over de groeiende kloof tussen arm en rijk, tusssen diegenen die meekunnen en diegenen die niet meekunnen. Het is belangrijk binnen de mundialisering en de globalisereing te ijveren voor een meer sociale wereld. IJveren voor een socialer wereld houdt ook in dat deze wereld economisch meer globaal functioneert.

De resultaten van de G8 zijn bedroevend beperkt. In deze gemediatiseerde wereld bestaat het gevaar dat , net zoals we dat in België meer en meer beleven, we vooral zullen moeten leven van beloftes en woorden, minder van daden en handelingen.

Ik hou van een wereld waarin de afstand tussen oost en west kleiner wordt, waarin de afstand tussen zuid en noord wordt overbrugd, zowel op sociaal als op economisch vlak. Hiertoe moeten democratisch verkozenen bijdragen.

_________________________________________________________________________________________________________-

De jobs voor morgen : tijd voor een rationele bezinning

  Als we het over « vergrijzing » hebben, dan hebben we het meestal over « hoe onze pensioenen betaalbaar houden » en over de extra kosten voor (medische) verzorging. Maar er is meer : onze economie heeft nood aan voldoende arbeidskrachten. De werkloosheid raakt dan wel opgelost, soms is er nu reeds een tekort aan de juiste werkkrachten.

  Stilaan worden we ons bewust dat we ook morgen genoeg mensen moeten hebben die economisch actief zijn. Zoals gewoonlijk, neemt de privé-sector (principe van vraag en aanbod) het voortouw : uitzendkantoren voor 45-plussers en nieuwe formules voor oudere werknemers ontstaan. Zo heeft een slimme HRM-manager de formule « skill-pooling » bedacht : een oudere werknemer blijft deeltijds in dienst, en gaat deeltijds bij een andere nieuwe werkgever werken. Voor de oudere werknemer een middel tegen burn-out, en voor de nieuwe werkgever een kans om ervaring binnen te halen. Bedrijven als Egemin zijn voorloper en recruteren bewust oudere (of minder jonge) mensen.

  We zullen nog een stap verder moeten gaan.. In Duitsland heeft een expertencommissie berekend dat jaarlijks 20.000 hooggeschoolde migranten zouden moeten toegelaten worden. De experten worden echter afgeblokt door emotionele overwegingen van al te korte termijn denken.Zij we in Vlaanderen en in België klaar om op een rationele manier deze discussie te voeren, of zullen we in ons denken afgeblokt worden door het "verzuurde" klimaat, gretig aangewakkerd door het Vlaams Blok. Op die manier wordt niet alleen ons welzijn, maar ook onze welvaart bedreigd. 

______________________________________________________________________________

ENKELE BESCHOUWINGEN OVER EUROPA  

Over enkele weken wordt België voorzitter van de Europese Unie. Tijd dus om enige beschouwingen te wijden aan dit boeiende gegeven. Europa mag dan wel een imago hebben van een centralistische en bureaucratische instelling, zonder contact met de honderden miljoenen Europeanen, toch is Europa (veel) meer dan dat. Ik ben er zeker van dat Europa de toekomst is voor vele van onze kinderen. Of toch niet helemaal, want hoe zit het eigenlijk met de mondialisering, de wereld als één staat?

  In een commentaarartikel in De Standaard (18/06/01), n.a.v. de rellen in Göteborg, legt Bart Sturtewagen de vinger aan de pols : « De betogers wijzen de mondialisering af, maar ze zijn er zelf de kinderen van. Ze vinden elkaar, onbelemmerd door talen of afstanden, gebruikmakend van grensoverschrijdende infromatietechnologie en de vrijheid om te reizen. » Maar ook schrijft hij : « Tegenover ondoorzichtige, internationale politieke structuren, vormt zich een informele tegenmacht die actiemiddelen zoekt waar ze zijn », en ook : « Het verzet tegen de mondialisering raakt miljoenen die zich onzeker voelen tegenover veranderingsprocessen die ze om zich heen zien. Politici die dat niet zien, lopen zich te pletter. »

  Vandaag reizen we zonder probleem in een mum van tijd naar Parijs, Berlijn of Barcelona. Nog een half jaartje, en we betalen allemaal in Euro. Zonder veel voorbereiding reizen we naar Singapore of de Verenigde Staten. Maar ook : jongeren van nauwelijks 12 jaar chatten met hun Australische of Chinese vrienden. Het internet laat ons via een webcam « on line » beelden zien van een strand in Miami… De politiek moet zichzelf wat relativeren. Het zijn niet de politici die Europa bouwen, dat doen de mensen zelf! De mondialisering steunt niet op politici, maar op mensen en bedrijven. De politiek heeft de opdracht om dit alles in goede banen te leiden :

-Het democratisch deficit in Europa ombuigen naar een volwaardig democratisch Europa;

-Meer transparantie organiseren van de Europese besluitvorming.

-Tegenstanders beluisteren en vooraf een eigen forum bieden.

-De Europese Top met wat meer en sereniteit opzetten.

Als christendemocraat kies ik ervoor de tegenstander te beluisteren, preventief geweld te voorkomen en dan de orde te handhaven.  

 

 _________________________________________________________________________________

Over toerisme, studeren en de Ankerprijs

  In Brugge wordt vandaag de eerste Europese top onder Belgisch voorzitterschap gehouden, over toerisme. Dit is zeker geen slecht idee. Toerisme is een sterk groeiende markt, en is in het Europees kader van groot belang. Toch een merkwaardige vaststelling : één op drie Europeanen maakt nooit een reis, en komt dus nooit in een ander Europees land. Volgens de Vlaamse Regionale Indicatoren (VRIND) ging 65,9% van de Vlamingen in 1998 op vakantie, waarvan ongeveer 64% naar andere Europese landen. De Vlaming is dus een gemiddelde Europeaan.  

  Moeten we niet meer ons land uit ? De idee om universiteitsstudenten te verplichten een tijd in het buitenland te laten studeren,  is een goed begin. Jonge mensen kunnen dan leren dat Vlaanderen niet op zichzelf staat, maar deel uitmaakt van Europa -met veel verscheidenheid-en van een wereld die steeds meer één dorp wordt. Op die manier zal de angst voor een grotere wereld verminderen, en omslaan in enthousiasme.

  Trouwens, indien Vlaanderen economisch wil blijven meepraten, zullen we wel naar het buitenland moeten ! Deme, de baggeraar (met o.m. Dredging International), heeft onlangs de « Ankerprijs » gekregen. Deze prijs gaat naar bedrijven die internationale groei koppelen aan Vlaamse verankering. Deme heeft grote projecten lopen in Azië, wat werk oplevert voor Vlamingen in… Azië. Het is echter niet gemakkelijk om Vlamingen bereid te vinden om in het buitenland te gaan werken. Het gevolg hiervan is dat onze bedrijven een handicap hebben t.o.v. bv. Nederlandse bedrijven.