BERICHT AAN DE VLD: Een druggebruiker blijft een mens

 De VLD is een partij die het individualisme in de samenleving propageert: de “alles-mag-en-alles-kan”- en de “laat-me-gerust”-samenleving. Sterke schouders kunnen deze houding (een tijdje) aan. Zwakke schouders daarentegen… CD&V ziet het unieke in elke mens, ook in de zwakste mens. Verbondenheid wil zeggen dat de samenleving ook een verantwoordelijkheid heeft t.o.v. deze zwakste mens.

 Theorie? Laten we het eens bekijken vanuit de praktijk:

 In Tongeren stierven onlangs 5 mensen aan druggebruik. De VLD-burgemeester zegt daarop:

“Van de twintig zware druggebruikers in Tongeren zijn er de jongste maand al vijf gestorven aan een overdosis. Ze zijn goed bezig het probleem onderling te regelen. We zijn die kerels liever kwijt dan rijk. Je kan dat geen mensen meer noemen.”

(De Standaard/Het Nieuwsblad – 5 maart 2003).

 Mijnheer de burgemeester, ook de zwaarste druggebruiker, ook diegene die de meeste overlast veroorzaakt, blijft een mens. Ook de zwaarste drugsgebruiker verdient het niet dat u hem zo verguist. En ware het niet beter geweest dat uw partij een minder lakse houding had ingenomen in de nieuwe drugswet.  

Standpunt van CD&V: "Drugs, neen bedankt!"