Een nieuw CD&V-boek wordt geopend, met een echte oppositie

 

De polemiek rond de overloperij van enkele misnoegde CVP’ers (Van Hecke, Pinxten en co.) is achter de rug. Na de Open Partijraad van 10 november, heeft CD&V niet enkel de bladzijde omgeslagen, maar zelfs een heel boek. Vanaf nu openen we een nieuw boek, waarom niet het « boek van Jolien »? 

 

Opnieuw vond ik het spijtig dat de media zo weinig aandacht hebben besteed aan de Open Partijraad. Indien een Oost-Vlaams provincieraadslid overloopt, staat dit op de voorpagina. Wanneer zeshonderd geëngageerde CD&V’ers samenkomen en enthousiast de eendracht binnen de partij tonen, dan wordt dit amper vermeld. « Vroeger bestond de praktijk dat politieke partijen aandelen hadden in bepaalde kranten. Zouden de kranten vandaag misschien aandelen hebben in sommige partijen », verwoordde Hugo Vandenberghe. 

 

De maskers van de overlopers zijn intussen afgevallen. Deze soap had niets te maken met politiek idealisme, maar alles met opportunisme, met de eigen carrièreplanning van sommige politici. Het is duidelijk geworden dat alles al zo lang geleden georchestreerd is, lang vóór het congres in Kortrijk. De domeinnaam « NCD » was al lang geleden officieel geregistreerd, en niet « op weg naar ‘de Zevende Dag’ even uitgevonden ». De VLD gedraagt zich niet als een politieke partij, maar als een groothandelszaak in politieke postjes. De arrogantie van de macht komt tot uiting tussen twee whiskies door.

 

Maar, zoals gezegd, het boek is dichtgeslagen. De overtollige balast is over boord, zodat we met volle kracht oppositie kunnen voeren. Sabena is failliet, duizenden gezinnen kennen onzekere tijden. De werkloosheid is in één jaar met meer dan 10% gestegen. De export daalt met 10%. De mensen hebben geen boodschap aan de individuele carrière van sommige politici, of aan de vraag welke partij « de grootste » is. De mensen hebben des te meer boodschap aan een goed beleid, dat antwoorden biedt op de vele vragen die in deze onzekere tijd naar boven komen. En dit ontbreekt.

 

Ministers komen in de parlementscommissies hun teksten over de begroting aflezen, zonder vuur en zonder visie, en met nog minder engagement. De Vlaamse regering is op zoek naar 1 miljard Euro (40 miljard frank), maar dat weet de burger nog niet…