De
belovende macht baart een muis
Met
veel bravoure kwam minister-president Dewael in het Vlaams Parlement de nieuwe
staatshervorming uitleggen. Wat wordt voorgesteld als een historische stap, te
vergelijken met de belangrijke hervormingen van 1970, 1980, 1988 en 1993, is
echter een bedroevend zwak werkstuk geworden.
Vlaanderen
zal volledige zeggenschap krijgen over een aantal belastingen waarover vroeger
slechts in de rand kon beslist worden. In totaal zal dit neerkomen op de
situatie dat Vlaanderen over minder dan 20% van het budget zelf over de
inkomsten kan beslissen. Met andere woorden: voor elke 100 frank die Vlaanderen
uitgeeft, mag Vlaanderen slechts voor 20 frank beslissen van waar de inkomsten
komen. Het “consumptiefederalisme” blijft de basis van ons systeem. Immers,
het federale systeem is erop gericht dat men autonoom is om uit te geven
(consumeren), maar dat men niet zelf mag beslissen over waar het geld vandaan
moet komen. Wij zijn al jaren pleitbezorger om dit te veranderen. Een
belastingpolitiek is immers een krachtig beleidsinstrument. Zonder eigen fiscale
autonomie kan Vlaanderen moeilijk een gezins- of kindvriendelijk beleid voeren.
Deze Vlaamse regering heeft duidelijk te weinig gewicht om de rechtvaardige
vraag van Vlaanderen te verdedigen! Soms vraag ik mij af of de onderhandelaars
voldoende begaan zijn met dit dossier. Minister Anciaux presteerde het om heel
serieus te verkondigen dat 160 miljard frank 54% van het Vlaamse budget
uitmaakt! Wetende dat de Vlaamse begroting 670 miljard in 2000 bedraagt.
Hij bedoelde natuurlijk enkel het budget voor de gewestmaterie. Maar dat is in Vlaanderen een volledig foutieve redenering.
We hebben slechts één budget, slechts één regering en slechts één
parlement voor het Gewest en de Gemeenschap.
Zal
het Kijk- en Luistergeld nu afgeschaft worden? Het is mogelijk geworden, en dat
is positief. De Vlaamse regering heeft het echter niet slim gespeeld. Immers, de
afschaffing is mogelijk, maar er staat geen geld tegenover. Met andere woorden:
als de Vlaamse overheid het Kijk- en Luistergeld afschaft, zal er 18 miljard
minder in kas komen. Aangezien er nog veel geld nodig is om te investeren in de
toekomst (in het onderwijs, de mobiliteit, enz. …), zal er ander geld moeten
komen van de Vlaamse belastingbetaler.
Vlaanderen
zal afcentiemen kunnen geven. Dat staat reeds lang in de wet, maar nu is dit
meer specifiek uitgewerkt. Dit wil zeggen dat de Vlaamse overheid ervoor kan
zorgen dat u minder personenbelasting zal moeten betalen als bvb. in Wallonië.
Echter, dit zal maximaal 6.75% van
de regionale opbrengst van de personenbelasting mogen bedragen. De gemeenten
zijn zelfs meer autonoom op dit punt dan Vlaanderen!
De huidige Vlaamse regering is te zwak. Het zijn de Franstaligen die de lakens uitdelen en dicteren wat Vlaanderen mag doen. Verhofstadt proclameerde ruim een jaar geleden dat het coöperatief federalisme zal zorgen voor goede communautaire verhoudingen. Hij heeft gelijk gekregen... De Vlaamse regering heeft zich immers in slaap laten wiegen, mist harde dossierkennis en heeft niet de moed om scherp te onderhandelen. Het gevolg is dat de Vlamingen op hun honger blijven en niet zullen kunnen genieten van een goed beleid