Een reactie op mijn standpunt "Ban de wapens" 04-03-2003 | ||
"Als fervent sportschutter betreur ik ten zeerste dit, toch wel zeer eng en ongenuanceerd 'Disarma'-standpunt. Het lijkt er immers op dat alle mensen die vuurwapens (ik hoop dat u vuurwapens bedoelt, aangezien wel meerdere voorwerpen als 'wapen' kunnen dienen) in huis hebben (en dat zijn er heel wat) allen plots kunnen veranderen in 'dolle schutters'. Dergelijke fatalistische omschrijving van 'mensen met vuurwapens' getuigt van een ver doorgedreven bevooroordeeldheid waartegen ik en vele andere rechtgeaarde sportschutters met alle mogelijke wettelijke middelen ten strijde durven trekken." "Van een CD&V vertegenwoordiger had ik voorts ook verwacht dat u het, door uw partijvoorzitter o zo hoog in het vaandel gedragen verenigingsleven zou verdedigen, doch, niets lijkt minder waar, aangezien u met uw voorstel voor 'collectieve ban' van alles wat op een schiettuig gelijkt, heel wat mensen, die een gezond verenigingsleven opbouwen rond wat blijkbaar als 'meest politiek incorrecte sport' moet doorgaan, dreigt diep te ontgoochelen ent e verstoren in hun positieve gedrevenheid". “Hoe
dan ook, meen ik dat de garantie die U van ons, sportschutters vraagt
niet intellectueel eerlijk is, aangezien men van een individueel automobilist
ook niet mag vragen garant te staan voor een hele groep van
automobilisten en dit naar aanleiding van de veelvuldig voorkomende en
al te spijtige accidenten waarvan de voorbeelden legio zijn. M.a.w je
kan evenzeer om 'morele' redenen de auto verwerpelijk vinden tegen de
achtergrond van al het leed dat hij met zich 'kan' meebrengen, doch je
mag er individuen niet voor laten opdraaien voor concrete ongevallen,
onder het mom dat zij geen garanties kunnen bieden voor het voorkomen
van 'individuele ongevallen'.” “Dat
ongevallen, ook met vuurwapens, thuis kunnen plaatsvinden is m.i. een
zwak argument om het gehele particuliere vuurwapenbezit zomaar op de
helling te zetten, om de evidente reden dat accidenten en zelfs
incidenten (zoals familiaal geweld) evenzeer en nog veel regelmatiger
plaatsvinden met de meest 'onschuldig ogende' voorwerpen of zelfs
zonder. Het is dan ook hoogst bevreemdend dat uitgerekend een
bepaald mogelijk middel, het vuurwapen, ter 'maatschappelijke
discussie' staat. Het lijkt er mij, en vele van mijn schuttersvrienden,
dan ook op dat politici systematisch, al dan niet uit onwetendheid, de
aandacht verschuiven van oorzaak naar middel. Begrijpe
wie begrijpen kan. Ik heb nog nooit een politicus horen beweren dat
auto's verantwoordelijk zijn voor ongevallen. Een collega sportschutter drukt
het zo uit: 'Als vuurwapens verantwoordelijk zijn voor moorden, dan
zijn vulpennen verantwoordelijk voor schrijffouten.'” “Het
is dan ook mijn stellige overtuiging dat 'de politiek' gewoon
geen antwoord heeft op maatschappelijke fenomenen als gezinsdrama's of
dolgedraaide mensen die onterecht een samenleving volledig
verantwoordelijk houden voor persoonlijke problemen (en ze dan maar
besluiten te terroriseren), en zij niet anders kan
dan inspelen op de emoties van het moment om de meest absurde en totaal
ineffectieve en inefficiënte wetgeving uit te vaardigen. Dit ruikt m.i.
dan ook veeleer naar politieke onkunde en misplaatst politiek
interventionisme, dan naar maatschappelijk verantwoorde bewogenheid. Een
zeer strenge wapenwetgeving heeft men ingevoerd in het Groot -Brit. en
het, door de sportschutters en criminologen voorspelde gevolg doet zich
sinds de invoering ervan voor, nl. gestegen criminaliteit, zelfs en
vooral deze met vuurwapens. De reden hiervoor is zeer simpel en kan kort
als volgt worden samengevat: If guns are outlawed, only the outlaws will
have guns” Met vriendelijke groet, Peter Vandenbussche 24 jaar jong rechtgeaard sportschutter
|