De begrotingscontrole 2000 voor Vlaanderen is schabouwelijk: belofte maakt schuld!

Ik was echt benieuwd naar de cijfers over de begrotingscontrole 2000, die we vanaf volgende week in het Vlaamse parlement mogen bespreken. In de voorbije periode is zoveel beloofd, dat ik mij afvroeg hoe dit allemaal moet betaald worden.

Welnu de begrotingscontrole leert het ons: gewoon het geld tweemaal gebruiken.

En hoe doe je dat? Je keurt bedragen goed voor de bouw van wegen, voor de bouw van scholen, maar het geld ervoor voorzien, wordt niet in de begroting ingeschreven, omdat het pas later moet betaald worden! Datzelfde geld gebruiken ze dan wel voor welzijn, voor cultuur, voor onderwijs, voor gezondheid, etc.

Ooit is dit nog gebeurd en zo ontstond de al te grote staatsschuld.

Daarenboven wordt niets eigenlijk nog juist begroot, noch de inkomsten, noch de uitgaven;

• de manier om de inkomsten te berekenen wordt aangepast i.f.v. de cijfers.
• de gewestbelastingen zijn onderschat.
• er worden onvoldoende vereffeningskredieten voorzien, zodanig dat de nalatigheidsinteresten opnieuw zullen stijgen.
• er is geen standpunt te bespeuren over de fameuze afcentiemen (dit is duidelijk omdat er geen akkoord is tussen de coalitiepartners over de wijze waarop).
• ik vind nog steeds geen meerjarenbegroting, d.w.z. dat we geen idee meer hebben hoe de uitgaven in de volgende jaren zullen evolueren.
• van een lange termijnvisie is helemaal geen sprake meer.

Begroten is voor deze regering maar bijkomstig . Beloven en beloven, dat is stilaan het devies van deze ploeg.

Maar ... belofte maakt schuld… en daarom moeten ze hetzelfde geld tweemaal gebruiken...

Potverteren noem ik dat !