MACHTSARROGANTIE
De Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) is de spreekbuis van de Vlaamse gemeenten. Een hard werkende organisatie, die kritiek niet schuwt, maar dan wel steeds onderbouwd en goed gedocumenteerd. En juist daar is de regering allergisch voor : interne ruzies worden uitgelegd als een « open debatcultuur », maar o wee indien anderen (zoals de gemeenten) kritiek durven uiten. Het was dan ook niet verwonderlijk dat onlangs een VLD-dictaat werd uitgesproken : « de nieuwe voorzitter moet iemand van de meerderheid worden ».
De
traditie wil dat de voorzitter van de VVSG een vertegenwoordiger is van de
grootste partij op lokaal vlak. Pech voor de VLD. De CVP is immers met lengten
voorsprong de grootste partij. De CVP heeft bovendien een prachtkandidaat :
Jef Gabriėls, burgemeester van Genk. Door vele kenners, in en buiten de
politiek, wordt hij omschreven als een zeer goed burgemeester, met veel kennis,
enthousiasme en zin voor diplomatie. Daartegenover schoof de VLD een eigen
kandidaat naar voren : Sas van Rouveroij.
De
algemene vergadering van de VVSG (vrijdag 1 juni) sprak zich met een overgrote
meerderheid (63%) uit voor het principe dat de grootste partij de voorzitter
levert. De meerderheidspartijen blonken echter uit in machtsarrogantie :
het dictaat van De Gucht is wet. Sas van Rouveroij moet en zal voorzitter
worden, ook al is 63% van de algemene vergadering het daarmee niet eens! Daarop
heeft de algemene vergadering de verkiezing van de raad van beheer uitgesteld.
Laten
we hopen dat de VVSG niet verlamd wordt door deze toestand. Of is dit misschien
het scenario dat de meerderheidspartijen voor ogen hadden?