Armen klagen woonproblemen aan

  Het nieuwe Jaarboek voor Armoede en Sociale Uitsluiting van de UA wijst op het grote gebrek aan sociale huurwoningen. Ook in de commissie huisvesting van de Interparlementaire werkgroep Vierde Wereld wordt door de organisaties van armen de woningproblematiek aangekaart.

  De Vlaamse Regering heeft al heel wat beloofd, maar na twee jaar regeren en vier ministers voor huisvesting later is het bij beloftes gebleven. In zijn beleidsbrief Huisvesting kiest minister Gabriëls, voor huursubsidies op de privé-woningmarkt. In Vlaanderen zijn er 15000 gezinnen die geen sociale woning vinden en dus op de privé-markt moeten huren. Huursubsidies zullen hierdoor per jaar al snel 13,5 miljard kosten aan de overheid. Ik treed mijn CD&V collega Veerle Heeren volmondig bij, in haar stelling dat dit geld veel beter geïnvesteerd kan worden in de bouw van sociale woningen. Dit biedt op termijn een structurele oplossing. De privé-woningen die nu worden gehuurd door minderbegoeden zijn bovendien dikwijls van zeer slechte kwaliteit.

  Het Algemeen Verslag van de Armoede dat tijdens de vorige legislatuur werd opgemaakt in samenwerking met de verenigingen van armen beklemtoonde dat goed en betaalbaar wonen een noodzakelijke voorwaarde is voor menswaardig leven. Uit de daden van de regering tot hiertoe, kunnen we spijtig genoeg niet afleiden dat het als een prioriteit wordt beschouwd.