De democratie na Fortuyn

  Op 5 mei kreeg de democratie in Frankrijk terug wat ademruimte. Meer dan vier op vijf kiezers zei “nee” tegen extreem-rechts. Na de schok van enkele weken voordien, was deze “anti-zege” van Chiraq zeer welkom.

  Daags na de tweede ronde in Frankrijk, wordt de “eerste ronde” in Nederlandbrutaal afgebroken. De moord op Pim Fortuyn, wiens gedachtengoed ik absoluut niet deel,  onthoofdt de verkiezingen, onthoofdt de democratie.

  Terecht is er ongerustheid, omdat Nederland geen tweede ronde zal gegund worden. Nu zal nooit geweten zijn op welke manier de Nederlanders op termijn met het populistisch discours van Fortuyn zouden omgegaan zijn. De eerste ronde wordt afgebroken op het moment dat Fortuyn in de opiniepeilingen hoog scoorde. Fortuyn wordt een martelaar van het populisme.

  Ik hield niet van Fortuyn. Zijn populisme was verpakt in eenvoudige vraagstellingen, maar gaf geen realistische antwoorden. Zijn populisme werkt op termijn de verzuring in de hand. Dat neemt niet weg dat de vrijheid van meningsuiting cruciaal is om een democratie in stand te houden. Een democratie werkt met woorden, niet met kogels. Die kogels troffen daarom niet enkel Pim Fortuyn, maar ook de democratie.