Zonevreemd en in orde?

“Zekerheid voor uw zonevreemde woning”. Zo titelt een advertentiecampagne van de Vlaamse overheid in de grote kranten. Een luchtig tekstje, een lachend koppel voor hun mooi boerderijtje op het platteland. Verder: “Opluchting bij heel wat eigenaars”.

  Mooi, heel mooi. Ware het niet dat het allemaal niet zo simpel is, en dat de campagne de “zekerheid” wat mooier voorstelt dan in werkelijkheid het geval is. Zou het legendarische optimisme van Verhofstadt zo aanstekelijk werken?

  Immers, eigenaars van zonevreemde woningen kunnen veel meer dan vroeger, op voorwaarde dat zij niet gelegen zijn in ruimtelijk kwetsbaar gebied. De advertentie geldt dus niet voor een koppel dat enkele jaren geleden een boswachtershuisje in bosgebied of een boerderijtje in landschappelijk waardevol landbouwgebied heeft gekocht. En zo zijn er velen. 

  Bovendien, de Vlaamse overheid nodigt de bewoners uit om een aanvraag in te dienen voor het regulariseren van zaken die onvergund zijn bijgebouwd of verbouwd. Allemaal goed en wel, maar als de ambtenaar toch oordeelt dat dit “de ruimtelijke draagkracht” van het gebied te buiten gaat, dan riskeert men een dossier te openen bij het parket... Voor woningen in natuurgebied of bosgebied is dit bijna steeds het geval...

  Daarom: een mooie advertentie, maar “navolgen op eigen risico”.