Aan de heren Van Hecke, Pinxten, Moreels, Staes, Taylor en Willems

 

Eén voor één, zodat het nieuws langer kan worden gerekt, maakt u bekend dat u, « in het kader van de herverkaveling van het politieke landschap », zich aansluit bij NCD, de Nieuwe Christen Democraten. Het lijkt wel dat communicatiestrateeg Noël Slangen nu ook voor u aan het werken is. Heb ik het mis?

 

Velen waren het erover eens dat de CVP grondig moest vernieuwen. We waren inderdaad zolang aan de macht geweest, dat de partij snakte naar bruisende ideeën gebaseerd op een authentieke christen-democratie. Een partij in oppositie heeft meer kansen, ruimte en tijd om aan een inhoudelijke herbronning te doen, ook de VLD kan daarvan meespreken.

 

Binnen de CVP is veel tijd en energie besteed aan dit herbronningsproces. Ikzelf ben er nog steeds van overtuigd dat een christen-democratische politieke partij een versterking is voor de democratie. De christen-democratie heeft een eigen rol te vervullen, gebaseerd op authentieke waarden waarvan anderen slechts kopieën trachten te bemachtigen. Het origineel is steeds beter dan het kopie. Het origineel komt nog steeds veel beter tot zijn recht in een zelfstandige christen-democratische partij. Men kan zeggen dat dit allemaal nogal «wollig» is, zonder concrete vertaling naar het dagelijkse leven van de mensen. Hoezo? De mens staat centraal: verkeersveiligheid, arbeid op mensenmaat, enz. De mens kan zich pas echt goed ontplooien in verbondenheid: steun aan het verenigingsleven, onderwijs dat meer is dan kennisoverdracht, enz. De christen-democratische boodschap is helemaal niet wollig, maar staat «midden de mensen».

 

Ik vraag me nu af of jullie niet vanaf het begin geprobeerd hebben om dit proces te saboteren. Terwijl ik en vele anderen vanaf het begin met veel overgave en enthousiasme aan de vernieuwing van de CVP werkten, waren jullie vanaf het begin aan het werken aan een «herverkaveling van het politieke landschap». Jullie hadden gezien hoe de PRL in Wallonië aan de macht is gekomen. Karel Pinxten stelde : «een grote Vlaamse volkspartij moet een tegengewicht vormen voor de PS». Had hij die analyse niet al vroeger gemaakt?

 

Het echt wel succesvolle congres van Kortrijk, waar hele goede teksten werden goedgekeurd, was het doopfeest van een nieuwe christen-democratische ideeënpartij. Het ging gepaard met veel enthousiasme en een herwonnen zelfvertrouwen. Tegelijk krijgen de regeringspartijen het alsmaar moeilijker, omdat ze in een economische hoogconjunctuur het beschikbare geld hebben opgebruikt en er nu niets meer overblijft voor de immens grote problemen die op ons afkomen.  

 

Op dat moment wordt (door Noël Slangen, en met steun van De Standaard?) een nieuw scenario uit de kast gehaald: vernieuwing wordt «herverkaveling», wat in de praktijk neerkomt op « overloperij » en « verraad ». Men is zogezegd niet tevreden met de resultaten van Kortrijk. Ik veronderstel dat dit anders moet gelezen worden: men ziet voor zichzelf geen toekomst meer weggelegd in CD&V, of nog anders: men ziet voor zichzelf geen postjes meer weggelegd bij CD&V. Men denkt dat men meer kans maakt om minister of parlementslid te worden wanneer men binnenkort op een VLD-lijst kan opkomen.        

 

Geachte heren, heb ik het mis?