ACHTERGROND VAN ACTIE VAN BRASSCHAATS OCMW

De ludiek bedoelde actie van de Brasschaatse OCMW-voorzitter, door aan een 180tal Brasschatenaren te melden dat hun woning zou worden onteigend, heeft veel commentatoren naar de pen doen grijpen. Commentatoren van kranten, maar uiteraard ook van andere politieke partijen…Wellicht was er een meer subtiele manier geweest om de moegetergde OCMW-besturen uit hun pijp te laten komen.

  Want daartoe is reden! Dat blijkt als we de gezamenlijke klacht van alle OCMW’s in Vlaanderen beluisteren.

  Minister Vande Lanotte straft de gemeenten (OCMW’s) die niet alle aan hen toegewezen asielzoekers in eigen gemeente opvangen. Dat lijkt logisch, maar… Het zgn. « spreidingsbeleid » is in grote mate enkel een theoretisch beleid, dat geen rekening houdt met de praktijk. In de praktijk wonen asielzoekers liever bij hun kennissen, familie of andere mensen die hun taal spreken. Indien men het spreidingsbeleid ook daadwerkelijk zou willen toepassen, dan zou in elke gemeente een gesloten opvangcentrum moeten opgericht worden. De sanctie van Vande Lanotte is daarom een zoveelste verdoken aanslag op de gemeenten.

  CD&V is nog veruit de sterkste partij in de gemeentebesturen. Het komt daarom voor de paarse meerderheidspartijen goed uit om zelf cadeautjes uit te delen, op kosten van de gemeenten. Dat de gemeenten hun belastingen moeten verhogen, is een zorg voor die gemeenten… Dat was de aanleiding van de actie van de Brasschaatse OCMW-voorzitter, Jo Casaer, een heel integer en vakbekwaam man.