DRINGEND : overheveling van gezondheidszorg naar Vlaanderen
Het Vlaams Parlement heeft in 1999 unaniem het volgende standpunt aangenomen :
« De normerings-, uitvoerings- en financieringsbevoegdheid betreffende het volledige gezondheids- en gezinsbeleid moeten integraal naar de deelstaten worden overgeheveld, dus onder meer met inbegrip van de gezondheidszorgverzekering en de gezinsbijslagen (kostencompenserende regelingen) ».
Dit standpunt werd ingenomen na een lang en diepgaand debat, met zittingen
waarop vele deskundigen werden gehoord. De reden is simpel : De
gezondheidszorg in Vlaanderen verschilt heel veel van de gezondheidszorg in
Franstalig België en Brussel.
Een patiënt in Franstalig België wordt veel sneller opgenomen in een
ziekenhuis, waar veel sneller een technische ingreep gebeurt. In Vlaanderen is
het accent meer gelegd op thuiszorg en op preventiebeleid. Een rapport van de
« werkgroep-Jadot » bewijst intussen dat de kloof zeker niet kleiner
wordt (zie ook De Morgen van 13 maart 2001).
En toch slaagt de huidige Vlaamse regering, met de bevoegde minister Mieke Vogels, erin om op dit punt kennelijk « doofstom » te blijven. Ongelooflijk maar waar : De Lambermont-akkoorden spreken er zelfs niet over. Op deze manier negeert de regering de mening van het Vlaams Parlement, die ze zelf mee heeft goedgekeurd.
Misschien is dit alles toch niet zo vreemd. Heeft minister Vogels eigenlijk wel een visie over de gezondheidszorg? Wat heeft zij tot nu toe reeds gerealiseerd? De gezondheidssector staat heel dicht bij de mensen. Het is dan ook een uitermate boeiend domein om als minister verantwoordelijk over te zijn. Minister Vogels lijkt hierover een andere mening te hebben, en lijkt zelfs haar job tegen haar zin uit te oefenen. Zij houdt zich liever bezig met groene onderonsjes over spoorweginvesteringen…