Volgens CD&V fraktieleider Eric Van Rompuy zal de Vlaamse regering er met de jongste begrotingscontrole niet in slagen het door de Hoge Raad van Finaciën opgelegde overschot van 337,1 miljoen euro (13,6 miljard BEF) te bereiken. Hij noemt de budgetcontrole benedenmaats.
Vooreerst werd geen rekening gehouden met de verwachte minderopbrengsten van de registratierechten. (200 miljoen euro) en het verhoogd BTW-tarief voor Aquafin-fakturen(geraamd op 190 miljoen euro).
Verder zijn de meeste zgn. structurele besparingen ten belope van 300 miljoen euro louter kosmetisch en papieren constructies die geenszins in staat zijn de minderinkomsten ingevolge de teruggevallen conjunctuur te compenseren.
De techniek van de zgn. spaaroverschotten maakt de begrotingspolitiek totaal ondoorzichtig. Het gebruik van de zgn. conjunctuurprovisie voor het Fonds voor eenmalige uitgaven en investeringen (FFEU) kan volgens de Hoge Raad voor Finaciën enkel als positieve marge worden aangewend ten belope van1% van de door de federale overheid doorgestorte middelen aan de deelgebieden of maximum 125 miljoen euro voor het begrotingsjaar 2002. Uit haar toelichting geeft de Vlaamse Regering de indruk dat in 2002 316 miljoen vastleggingen in het FFEU zullen worden aangesproken voor eenmalige en duurzame investeringen.Als deze vastleggingenin 2002 effectief zouden leiden tot betalingen boven de toegelaten marge van 1% zal dit in een negatief effect resulteren op het te behalen saldo van de Hoge Raad voor Financiën.
De Vlaamse Regering maakt in haar begroting in toenemende mate gebruik van een malige middelen die er in 2003 niet meer zullen zijn. het onvermogen van de Vlaamse Regering om een oplossing te vinden voor de verwachte tekorten in de zorgverzekering voor 2002 wijst erop dat de Vlaamse Regering over vrijwel geen enkele beleidsmarge meer beschikt en enkel via hogere heffingen of bijdragen van de burgers de zorgverzekering kan financieren.
De politiek van gratis TV-kijken, feesten en reizen staat in schril contrast met de aangekondigde zorgcentiem, de verhoogde gemeentebelastingenen het schrijnend tekort aan middelen om tegemoet te komen aan de maatschappelijke noden in onderwijs, welzijn, werkloosheid, sociale huisvesting en samenlevingsproblemen in grote steden. Voor CD&V liggen hier de echte prioriteiten